Bay of Islands

Op maandag 6 maart op m’n gemak de toeristische route genomen naar Paihia in the Bay of Islands. Op deze route weer veel werkzaamheden om de schade van Gabrielle te herstellen. Op een stuk is een baan van de de snelweg helemaal weggeslagen, bij Brynwin. Het is dan ook eenrichtingsverkeer en ik ga de goede kant op. Mijn eerste stop is in Whangarei, een wat groter, best toeristisch plaatsje. Er is zelfs betaald parkeren. Er is een soort van promenade aan de jachthaven met allemaal eettentjes, waar ik geluncht heb. Even verderop is het museum van Hundertwasser. Een heel apart gebouw, zeker hier. De man heeft jaren in de regio gewoond.

Daarna via de Twin Coast discovery highway naar Ngunguru gereden en zo naar het prachtige Matapouri Bay. Je rijdt via kronkelende wegen door de bergen met verschillende uitkijkjes naar de omgeving. Groene bergen met gras waarop de koeien lopen, afgewisseld met naaldbomen en varens en dan weer de weg naar beneden waarmee je prachtig uitzicht hebt op de baai. Het zijn allemaal tweebaanswegen waar je niet zomaar kunt stoppen en heb al zo vaak gedacht dat ik eigenlijk een camera zouden moeten hebben op m’n voorruit ofzo, zodat ik het uitzicht kan fotograferen. Helaas… alleen opgeslagen in mijn hoofd. Aan prachtige baaien hier geen gebrek en Matapouri is er een van. Heb een tijdje gewoon staan staren. En dan toch maar weer verder rijden.

Mijn verblijfplaats in the Bay of Islands is Paihia, waar ik een studio heb gehuurd op een hele mooie plek met uitzicht op de baai. Het is een soort van subtropisch hier met nog een paar bloeiende en heerlijk ruikende planten. De herfst breekt hier aan, dus niet teveel bloemen meer.

Op dinsdag heb ik een relaxdagje gehad en op woensdag ben ik naar de overkant gevaren. De ferry vaart hier vanaf het haventje elk half uur. De Bay of Islands is het gebied waar de Nederlanders en met name de Britten het eerst zijn beland. En het gebied van waaruit de Britten het land hebben gekoloniseerd. Russell was de eerste nederzetting. Je vindt er de eerste kerk en oudere gebouwen. De meeste aan de waterkant zijn nu omgebouwd tot eettentjes en er is een hotel. Je hebt er een mooi uitzicht op het groenblauwe water en het is een heerlijke plek voor een lunch met een glas rosé. Na de lunch ben ik naar Long Beach gelopen aan de andere kant van Russell, de berg over. Heb over het lange strand gewandeld. Op de terugweg had ik de allersloomste ferry, maar was daardoor een soort zen ervaring. Alleen het getuf van de motor en het uitzicht over de baai. 

Woensdag was het tijd om meer van de omgeving te zien en ben ik met de auto naar het noorden gereden. Even een roadtripje… Het was heel rustig op de weg en de snelweg is hier relatief recht en plat. Op alle wegen hier liggen veel dode beesten. Possums, konijnen en af en toe een vogel. Omdat het bier rustiger is op de weg heb ik ook een aantal roofvogels kunnen spotten die kwamen lunchen. Roadkill eten is natuurlijk veel makkelijker dan zelf iets moeten vangen. Maar mooie vogels. 
Ben eerst naar Cable Bay gereden en daar het uitzicht bewonderd. Dat was het meest noordelijke plekje en van daaruit ben ik weer terug gereden. Eerst een stop in Manganui, met een mooie boardwalk en oude huisjes waar nu winkeltjes en eettentjes in zitten. Een ijsje gegeten uit het zaakje waar ze adverteren met het beste ijs uit the Bay. Ja, dan moet je wel he! Hier ook weer de Twin Coast discovery highway genomen naar Matapouri Bay. Ook hier Daal je van grote hoogte naar het strand af. Het uitzicht is niet normaal, zo mooi. Maar de weg is hier goed bochtig dus blik op de weg… Bij de parkeerplaats beland ik middenin een schooluitje met allemaal gillende kinderen. Niet helemaal hoe ik het had voorgesteld, maar als ik eenmaal op het strand ben hoor ik ze niet meer. Het is nogal wisselvallig weer vandaag, maar als ik op het strand zit breekt de zon door. Heb dus lekker even een uurtje op het strand gezeten. Hier in Nieuw Zeeland heb je eigenlijk een tekort aan woorden voor hoe mooi het hier is: mooi, prachtig, schitterend, maar dan houdt het wel op. En wat als het dan weer mooier is? Zoals Matapouri Bay. Heel veel schelpen op het strand waardoor het een beetje rozig lijkt en heel blauw water in een mooie halfronde baai. Zo mooi! En dan toch maar weer verder… Eerst nog even de baai uit, omhoog, naar een kleine woonwijk. Gewoon wat huizen bij elkaar met het schitterendste uitzicht op de baai. Je zou hier wonen! Heb me uiteindelijk los gescheurd, ook wat sneller omdat ik op iemand z’n oprit stond, oeps… Laatste stop was in Kerikeri. Een reis voorbereiden van zes weken betekent dat je je niet in alles kunt verdiepen. En was dus in Kerkikeri, op een plek waar oude huizen stonden, maar had geen zin om me ter plekke in te lezen. Je wordt denk ik gewoon ook een beetje blasé als je al zoveel aparts hebt gezien. Ben nog een beetje aan een wandeling begonnen, maar wist eigenlijk niet zo goed waar ik heen liep. En was in mijn hoofd al bij de pizza waarvan ik gezien had dat je die bij de pub daar, the Plough and Feather, kunt krijgen. Dus gewoon zo snel mogelijk teruggelopen naar de pub. Je moet keuzes maken in je leven…

En zo is het alweer vrijdag. De laatste dag in Paihia en een hele natte. Stevige plensbuien vandaag en besluit dan ook naar het museum hier vlakbij te gaan, de Waitangi Treaty Grounds. Het is de plek waar de Maori’s en de Britten een overeenkomst hebben getekend om samen in dit land te wonen. Kort samengevat zeg maar… Daar ook een voorstelling bekeken van Maori’s. Nogal toeristisch, maar goed.

Inmiddels is het wat opgeklaard en ga ik straks mijn koffer pakken. Morgen de rit terug naar Auckland om mijn auto in te leveren. Snik, einde van de roadtrip. Maar nog wel drie dagen in de stad. Heb ik heel veel zin in!